In deze blog ga ik het hebben over: Wat is een herval? Hoe vaak gebeurd zo een herval? “Maar het ging toch zo goed?” Mijn herval van afgelopen week. 

Wat is een herval?

Het woord zegt het zelf “her “val”, opnieuw vallen. Het gaat een tijdje beter maar opeens komt die zwarte wolk terug boven je hangen. Alles lijkt opeens terug slecht te gaan en er komen terug donkere gedachten en donkere acties. De slechte dingen die je deed zijn er weer. (Suïcidale gedachten, automutilatie,...) 

Hoe vaak gebeurd zo een herval?

Dat is bij elke persoon anders. Sommige zijn jaren goed bezig en krijgen dan een herval. Bij sommige is het wekelijks of zelfs bijna dagelijks. Niets is slechter, alles is even erg. Bij mij zijn de zware meestal maandelijks (soms meer). 

“Maar het ging toch zo goed?”

Dat krijg je dan te horen. Helpt dit? Nee! Iets piepklein kan ervoor zorgen dat de zwarte gedachten terugkeren en automutilatie weer van start gaat. Herval hoort nu eenmaal bij het proces van herstel. Relapse is a part of recovery! En alsof het na de herval nog niet genoeg teleurstellend is krijg je nog negatieve commentaren en gezucht bij. Zo zorg je ervoor dat die persoon zich nog meer waardeloos gaat voelen dan dat die al deed (in ieder geval ik toch). 

Mijn herval (TW)

Zoals sommige van jullie al weten, anderen niet, ben ik terug hervallen na enkele weken. Ik heb terug mezelf pijn gedaan, alle geluk niet diep. Maar ik kon de pijn in mijn hoofd niet meer verdragen. Ik kon het waardeloos gevoel en teleurstelling niet meer aan. Suïcidale gedachten waren erger dan ooit. Ik was 99,9% zeker dat het gedaan ging zijn met mij. Dagen heb ik enkel in bed gelegen en gegeten (waardoor ik me nu nog slechter voel). Wenen, wenen, wenen! Help me toch en laat dit stoppen. Ik moet nu dood! Ik zat in enorme crisis. Er is meteen een vriendin van mij naar mijn thuis gekomen en is de hele nacht bij me gebleven (she saved my life). Ik had meteen een crisis gesprek met mijn psychologe de dag erna. Waar mijn vriendin en haar vriend mij naartoe hebben gebracht (eeuwig dankbaar). De dag zelf van het gesprek (dinsdag) had ik erna nog suïcidale gedachten. Ik ben niet gaan dansen met mijn danspartner. Ik wandelende naar de bushalte en merkte dat mijn gedachten zeer onveilig waren. “Ik ga op de straat liggen.” “Nee ik moet verder wandelen daar rijden ze harder dan is de kans groter.” Ik ben toen terug gekeerd naar huis. Dit was niet oké. Sindsdien is het iets stabieler. Maar ik merk wel heel hard dat ik hulp nodig heb. Of er moet dringend een serieuze verandering in mijn leven gaan gebeuren. Want het kan snel gedaan zijn...

Kusjes,

D.