Hoe kan ik mijn rouwproces uitleggen… mijn eerste drie grootouders zijn voor mij redelijk vroeg gestorven dus over dat rouwproces ga ik niets zeggen. Mijn laatste grootouder was de mama van papa. Ze is gestorven in oktober 2017. Ik had toen al zo veel achter de rug dat dit het laatste was en ik helemaal crashte. Nu gaat de familie helemaal uit elkaar vallen. Nog meer dan dat het al was. Ik ga ze nooit meer zien…Ik heb jaren bij moeke gewoond. Ze was mijn meest vertrouwde grootouder. En ze was weg. Ik verloor niet alleen mijn grootouder maar heel de familie. Plots besefte ik hoeveel mensen ik ging verliezen.

Ik liep buiten uit het ziekenhuis, uit haar kamer, ik zwaaide nog eens vlak voor ik buiten ging. Ze zwaaide en lachte terug op mij. Wie had geweten dat dit de laatste keer ging zijn. De begrafenis…de allerlaatste keer dat de familie ooit nog ging samen zijn. Dat zat zo enorm dwars. Zo een koppige familie, niemand die iets zal toegeven… diegene die ik tot nu toe nog heb gezien zijn: papa, 1 nicht (in Asster komen bezoeken), neef (BK dans komen kijken) en nog een neef dankzij zijn vriendin, wie ik echt dankbaar ben.

Mijn andere grootouders heb ik nooit een extreem hechte band mee gehad dus dat was een totaal ander proces en was nog kind.

DAN…mijn zwaarste rouwproces waar ik nu nog van afzie. Mijn hondje Lara. Voor sommige is het misschien maar een dier, maar voor mij was het mijn beste vriendin, mijn steun en toeverlaat, mijn alles. Na mijn ongeval pesten en geen diploma kwam in juli 2017 dit er nog bij. Ze heeft zo hard gevochten. Ze verdient haar rust. Zij was diegene die mij recht hield door alle gevoelens en stress. Ze was weg, voorgoed. Nooit heb ik nog iemand waar ik 100% alles kan tegen vertellen. Iedereen heeft wel een menselijke beste vriend(in). Ik had dat niet. Er waren altijd andere mensen die ze als bestie zagen en misschien mij er dan nog bij maar dat nam ik heel voorzichtig. Lara was mijn beste vriendin en ik de hare. Ik huil nog minimum maandelijks om haar.

Nog 1x haar knuffelen, nog 1x met haar spelen. Nog 1 keer…dat gaat niet meer. Voor altijd blijft ze voortleven in mijn hart, uit haar haal ik nog altijd al mijn kracht. Mijn kettinkje heb ik altijd aan, en met mijn tattoo zal ze altijd aan mijn zijde staan. De mooiste ster aan de hemel ben jij, onze dagen samen zijn voorlopig voorbij. We zullen snel terug samen zijn, jij bent mijn sterkste medicijn.

Kusjes,

D.